نواختن سازي اصيل و ايراني
موسيقي ايراني، با قدمتي چندين هزار ساله، گنجينه‌اي بي‌نظير از نغمه‌ها و آوازها است كه در تار و پود فرهنگ و تاريخ اين سرزمين ريشه دوانده است. سازهاي اصيل ايراني، به عنوان ابزار خلق اين نغمه‌هاي دلنشين، نقشي اساسي در هويت و فرهنگ ايراني ايفا مي‌كنند.
در اين مقاله، به دنياي شگفت‌انگيز سازهاي اصيل ايراني سفر مي‌كنيم و با برخي از مهم‌ترين و محبوب‌ترين اين سازها آشنا مي‌شويم.
انواع سازهاي اصيل ايراني
سازهاي اصيل ايراني را مي‌توان به طور كلي به دو دسته اصلي تقسيم كرد:
- سازهاي زهي:اين دسته از سازها با ارتعاش سيم‌ها به صدا در مي‌آيند. تار، سه تار، سنتور، كمانچه، عود، قانون و قيچك از جمله سازهاي زهي مشهور ايراني هستند.
- سازهاي كوبه‌اي:اين دسته از سازها با ضربه زدن به بدنه خود به صدا در مي‌آيند. دف، تمبك، دهل، طبلا و سازهاي پوستي از جمله سازهاي كوبه‌اي مشهور ايراني هستند.
علاوه بر اين دو دسته اصلي، سازهاي بادي و آواز نيز در موسيقي ايراني جايگاه ويژه‌اي دارند. ني، ني انبان، جغجغه و آواز از جمله سازهاي بادي و آوازي مشهور ايراني هستند.
نقش سازهاي اصيل ايراني در فرهنگ و تاريخ
سازهاي اصيل ايراني از ديرباز در فرهنگ و تاريخ اين سرزمين نقش‌آفرين بوده‌اند. اين سازها در مراسم مختلف مذهبي، جشن‌ها و عروسي‌ها نواخته مي‌شده‌اند و از آنها براي روايت داستان‌ها، اشعار و حماسه‌ها استفاده مي‌شده است.
نوازندگان و آهنگسازان ايراني در طول تاريخ، آثار ماندگاري خلق كرده‌اند كه هنوز هم در گوشه و كنار اين سرزمين زمزمه مي‌شوند. موسيقي ايراني با تلفيق ظرافت و قدرت، حسي عميق از شور و شوق، غم و اندوه، عشق و اميد را در شنونده برمي‌انگيزد.
يادگيري نواختن سازهاي اصيل ايراني
اگر به موسيقي ايراني و نواختن سازهاي اصيل آن علاقه داريد، مي‌توانيد با مراجعه به آموزشگاه‌هاي موسيقي يا از طريق منابع آموزشي آنلاين، نواختن اين سازها را فرا بگيريد.
يادگيري نواختن سازهاي اصيل ايراني نه تنها مي‌تواند سرگرم‌كننده و لذت‌بخش باشد، بلكه به شما كمك مي‌كند تا با فرهنگ و تاريخ غني اين سرزمين آشنا شويد و به درك عميق‌تري از هويت ايراني خود دست پيدا كنيد.
معرفي برخي از سازهاي اصيل ايراني
در ادامه اين مقاله، به معرفي مختصري از برخي از سازهاي اصيل ايراني مي‌پردازيم:
- تار: تار، يكي از محبوب‌ترين و شناخته‌شده‌ترين سازهاي ايراني است. اين ساز زهي با سيم‌هاي فلزي، صدايي گرم و دلنشين دارد و از آن براي نواختن موسيقي سنتي ايراني، كلاسيك و حتي برخي از سبك‌هاي موسيقي غربي استفاده مي‌شود.
- سه تار: سه تار، از ديگر سازهاي زهي مشهور ايراني است. اين ساز با سيم‌هاي روده‌اي، صدايي ظريف و لطيف دارد و از آن براي نواختن موسيقي سنتي ايراني، به خصوص رديف موسيقي ايراني استفاده مي‌شود.
- سنتور: سنتور، يك ساز زهي-كوبه‌اي است كه از تعدادي صفحه چوبي تشكيل شده است. نوازنده با ضربه زدن به سيم‌ها با مضراب، از اين ساز صدايي دلنشين و زنگ‌دار توليد مي‌كند. سنتور در موسيقي سنتي ايراني، كلاسيك و حتي برخي از سبك‌هاي موسيقي غربي مورد استفاده قرار مي‌گيرد.
- كمانچه: كمانچه، يك ساز زهي آرشه‌اي است كه با كشيدن آرشه بر روي سيم‌ها به صدا در مي‌آيد. اين ساز صدايي غم‌انگيز و سوزناك دارد و از آن براي نواختن موسيقي سنتي ايراني، به خصوص مقام‌ها و آوازها استفاده مي‌شود.
- عود: عود، يك ساز زهي مضرابي است كه از خاورميانه به ايران راه يافته است. اين ساز صدايي گرم و عميق دارد و از آن براي نواختن موسيقي سنتي ايراني، عربي و تركي استفاده مي‌شود.
- قانون: قانون، يك ساز زهي-كوبه‌اي است كه از تعدادي سيم و صفحه چوبي تشكيل شده است. نوازنده با ضربه زدن به سيم‌ها با انگشتان خود، از اين ساز صدايي ظريف و دلنشين توليد مي‌كند. قانون در موسيقي سنتي ايراني، عربي و تركي مورد استفاده قرار مي‌گيرد.
سخن آخر
موسيقي ايراني، با تكيه بر سازهاي اصيل و نغمه‌هاي دلنشين، گنجينه‌اي بي‌نظير از فرهنگ و تاريخ اين سرزمين است. آموزش تار در كرج و لذت بردن از نغمه ي آن، راهي براي اتصال به گذشته، غني‌سازي حال و ساختن آينده‌اي درخشان براي موسيقي ايراني است.
برچسب: ،